Dag 15

Dag 15:

Vrijdag alweer!

De tijd vliegt voorbij. Er gebeuren zoveel dingen tegelijk, zoveel indrukken, dat het soms even duizelt. Gelukkig kan ik mijn eigen blog teruglezen om vele avonturen terug te lezen.

Vandaag gaan we de volgende hygienelessen begeleiden op de Maternity en Emergency. Ik sta om 8 uur klaar op de Maternity. Iedereen loopt langs, maar geen mens zegt iets...

Om even over 8 komt de hoofdzuster Genevieve eraan, en gooit er een paar woorden over de gang. Ik wordt vriendelijk ontvangen en de sfeer veranderd. Iedereen die die dag aan het werk is wordt op een lege verloskamer naast de wasbak gezet en met verve slaat Genevieve zich door de les heen. Even voor de beeldvorming...tijdens de lessen zit Genevieve stilletjes achterin op de hoek van de tafel. Haar Engels is slecht maar in haar eigen taal en eigen tempo en op haar eigen manier staat ze haar mannetje op de afdeling. 

Alle informatie die wij hebben gegeven om ook het nut van handen wassen over te brengen, zoals bv sieraden af, handschoenen helpen niet om besmetting tegen te gaan dus je moet toch je handen wassen, en de technische aspecten bij handen wassen passeren de revue. Die heeft mijn hulp niet nodig:-P_

Met spanning in haar stem in haar beste Engels vraagt ze me na afloop: Did I do it well like this? Mens, je was geweldig! Deed iedereen het hier zo dan hadden we geen besmetting meer! Ze glimt van trots. En ik ben dat ook, trots op haar en haar team.

In de middag evalueren we de lessen met de nieuw opgezette educatiegroep. Niet iedereen is er maar diegene die niet kunnen melden zich netjes van tevoren af en krijgen een evaluatieformulier wat we maandag weer ophalen.

We laten de fillmpjes van het handen wassen zien. Die hebben we gemaakt tijdens het geven van de lessen door de educatiegroep. Aangevuld met wat leuke foto's die we al deze dagen geschoten hebben. Hilariteit alom:-)

De formulieren worden driftig ingevuld onder begeleiding van O-bla-di, O-bla-da van The Beatles. Waarop spontaan een aantal leden van de groep het reanimatietempo beginnen na te bootsen op tafel. Die is blijven hangen in ieder geval!

We trakteren op Celebrations uit Nederland. Die vinden gretig aftrek. (nee hoor wij kopen niemand om :-) ) Marieke en ik vinden dat wij namelijk wel wat te vieren hebben. De lessen waren een succes, de evaluatieformulieren bevatten wat feedback voor een volgend bezoek en een ieder van de groep beloofd dat ze wat ze hebben geleerd gaan overdragen aan de collega's. Meer kunnen we er niet aan doen.

Hoofd educatiewerkgroep Leonard overhandigen we op papier de lessen en een USB-stick met alle presentaties en achtergronden van alle lessen die we hebben verzorgd. Als extraatje staan alle foto's en filmpjes van de handen was lessen op de stick.

Er worden mailadressen uitgewisseld, foto's gemaakt en handen geschud. Men vind het jammer dat we gaan, maar we zijn hier nog tot en met maandag. We beloven een ieder maandag nog gedag te komen zeggen.

Voldaan gaan we weer naar ons tijdelijke thuis. Blij dat het erop zit qua lessen, het was een zware bevalling maar het kindje is eruit:-)

Einde van de dag gaan we op zoek naar een voetbalveldje waar de mensen van het hospital een partijtje spelen. Als Patricia het woord voetbal hoort dan wil ze de berg wel af/oplopen natuurlijk.

We vinden het veldje niet, maar belanden bij een poort waar we door een guard worden binnengelaten. Volgens deze man kun je binnendoor naar het Kivumeer lopen. Dat is dus ook niet waar maar we belanden in een soort dorpje, zeer heuvelachtig maar er lopen vriendelijke, kleurrijk geklede mensen rond. Het is een bijzonder tochtje. Het avontuur ligt hier letterlijk om de hoek!