Dag 5 en 6

Aangezien er nu 2 dagen achtereenvolgend WiFi is, maar gelijk even bloggen om in te halen :-)

Dag 5:

Vandaag de eerste echte les: Handhygiëne!

Om half 8 staan we in de zaal waar het allemaal moet gebeuren. De bestelde beamer is er niet, uiteraard. Snel naar de ICT-meneer om hem dan maar zelf te halen maar hij rent snel met me naar boven en installeert alles netjes voor ons. Nadeel is wel dat de muur waar op geprojecteerd wordt beige is en onze foto's niet te zien zijn. De laptop biedt uitkomst. Beetje klein maar het moet maar. Marieke wordt op fluisterafstand geparkeerd om zo nodig te souffleren en Brigit en Corrie zitten achter in de zaal voor de foto's en "moral support".

Aanvankelijk zou de groep bestaan uit een man of 12, echter de zaal zit vol met een man of 40. Ook goed. 

De les begint met mijn handschoenen aandoen en een klodder groene verf erop. Ogen als schoteltjes volgen wat ik ga doen. Wat doet dat rare, blanke figuur daar voor de klas. Ik loop naar Marieke en geeft haar een hand. Zij natuurlijk een groene hand, maar gelukkig had ze al een handschoen aan. Marieke schudt de hand van Corrie enz, enz... Als ik dreig om ook Prisca, een verpleegkundige op de verlos ook een hand te geven, uiteraard heeft zij geen handschoen, gaat er gelach door de zaal en is de boodschap duidelijk. Via de handen geeft je bacteriën door. Het nut is iedereen duidelijk.

1-0 voor Holland :-)

De rest van de les loopt soepel. De klas is actief in het participeren. Zelfs een van de mensen durft het aan om voor te doen, voor de klas, hoe je handen te wassen. Hij slaagt met glans! (behalve dan dat hij zijn trouwring nog om had maar zich dit realiseert en hem gauw af doet :-) )

Het horloge van Corrie fungeert als voorbeeld voor hoe vies het is om je sieraden om te houden. We hebben zo'n lekker vies kweekplaatje op Google gevonden dus shockeren doen we ook. Een beetje dan.

De door collega Ingrid en mij gemaakte hand-outs en posters vinden gretig aftrek.

Pfff, goed doorstaan! We zijn zo blij als een kind dat het aanslaat. 

In de middag heeft Marieke haar vuurdoop met de didactiekles. Deze is al zoveel keer aangepast dat we wel wat nerveus zijn over de presentatie. Marieke begint met een zak chocoladekruidnootjes op tafel en deze vinden gretig aftrek. Ze vinden ze heerlijk! Dit breekt alvast het ijs.

Op 2 stoorzenders na, die ik professioneel op hun nummer zet, verloopt de les goed. Marieke heeft niet eens doorgehad wat er is gebeurd. :-) Groepje vooraan is erg actief betrokken bij de les, groepje achteraan wat minder maar hopelijk is het goed overgekomen.

Als we horen dat de lessen van de volgende 2 dagen worden opgeschoven i.v.m. de accreditatie zijn wij uiteraard niet verbaasd. Weg planning! Het gaat bijna wennen. Welcome to Afrika!

's Avonds spreken we de lessen nog door en komen tot de conclusie dat we het goed hebben gedaan.

Nog even een WC ontstopt met heet water en zout en plopper en wc borstel, maar hij doet het weer.

Het was een goede dag...

Dag 6:

Het wc papier is op! Misschien een huishoudelijke mededeling maar toch best een dingetje. Gelukkig hebben zowel  Brigit als ik erom gevraagd dus moet helemaal goed komen vandaag. Vraag reist natuurlijk of de blokkade van ons toilet hiermee te maken heeft...

Omdat de kerk een grote rol speelt in het leven van de Rwandees gaan wij 3 keer per week naar de kerkdienst voordat we aan het werk gaan. Blijft een unieke ervaring. Vandaag wordt er gezongen, een rollenspel over klantvriendelijkheid gespeeld en is er een koor. Het rollenspel ging over een verpleegkundige die social media op haar mobiel zit te bekijken en daardoor geen aandacht heeft voor de patiënten. (Hoe actueel wil je het hebben, collega's ?  :-) )

In de ochtend hebben we geen concrete afspraken. De lessen zijn verschoven naar de middag omdat dit beter uitkomst voor de mensen van Kibogora, dus kunnen we meekijken op de afdeling.

Tijdens de lunch komen we erachter dat de suiker op is. Quote van de dag is van Marieke: "Ja het is of wc-papier of suiker. Niet alle twee!"

Op de kinderafdeling krijgen we een rondleiding van een aller aardigste verpleegkundige. Deze afdeling is pas helemaal opgeknapt en dus ook de modernste afdeling in het ziekenhuis. Het is licht en fris, met grote ramen en veel ruimte tussen de bedden. Ze verteld vol trots over haar nieuwe afdeling.Ook is er een activiteitenbegeleidster aanwezig om de kinderen te vermaken maar ook om les te geven. Ze hebben hier hun zaakjes aardig op orde.

Daarna richting de chirurgie. Onderweg lopen we langs de apotheek waar een aantal heren gaasjes op zien vouwen. Hier worden alle verbandmiddelen verzameld, gesteriliseerd en weer op de afdelingen afgeleverd. Gevouwen en wel!

Op de chirurgie krijgen we een rondleiding van Esther. Een net gediplomeerde verpleegkundige. Het is een wat verlegen, zacht pratend meisje. Bescheiden leidt zij ons rond op haar afdeling. Ze verteld alleen het hoog nodige maar dat komt, naar waar later blijkt, ze erg nerveus is over haar Engels. Aangezien ons steenkolen-Engels ruim voldoende is om te communiceren en handen en voeten en wijzen prima tools zijn kunnen we haar gerust stellen. Ook ontmoeten wij mijn nieuwe Mattie Safi. Dat is mijn tweelingzus. Niet qua uiterlijk, maar wel qua doen en laten. Ze heeft heerlijke humor. Ik hou ervan! Ze is enthousiast over de pijnlineaal die ik toevallig nog in mijn zak heb zitten. Ik geef hem haar cadeau. (Hetty, mag ik een nieuwe pijnlineaal bij terugkomst?) Safi tovert een smoezelig kladblok uit haar zak waar een aantal Nederlandse woorden staan beschreven zoals: "goedenmorgen", "hoe gaat het?" en "Tot ziens". De januarigroep blijkt flink aan het oefenen te zijn geweest.

Tijd voor de lunch! Om 15 uur moeten we weer fris en fruitig klaar staan voor de Stroke-les, maar..

Corrie komt de berg weer afgesneld. Dr. Leonard, onze regelneef, heeft onverwacht een dag eerder de accreditatiecommissie op bezoek. Daar gaat ons lesmoment. Welcome to Africa!

Schakelen maar weer. Marieke en ik besluiten de laatste hand aan de lessen te leggen en Brigit en Corrie gaan les geven op afdeling over mobiliseren.Waarschijnlijk kunnen we vrijdagmiddag onze les wel geven.

De avond is gevuld met een rekensom waar we met 4 "plegen" niet uitkomen.

Voor de liefhebbers: Je moet 240 ml bloed geven in 1,5 uur. Wat is de druppelsnelheid als je dit via een pomp geeft. (antwoorden in de reacties :-) )Wij zijn met een in de AppStore gekochte "medicalculator" aan het juiste antwoord gekomen. Trouwens een aanrader voor elke verpleegkundige, die app dan.